Aerofoto snimanje se izvodi u skladu sa planom leta sa više linija leta i većim preklapanjem fotografija, umesto da se izvodi samo jedan optimalan let. Korišćenjem tehnologije digitalne fotogrametrije, teoretski je moguće oblikovati stereo parove sa svih fotografija koje se preklapaju. Najvažniji razlog preletanja preko teritorija projekta je smanjenje količine okluzija u stereo parovima koje nastaju zbog poznatih ograničenja centralne projekcije u urbanim oblastima (pojava okluziranih područja prouzrokovanih zgradama). Za georeferenciranje bloka aerofoto snimaka u postupku aerotriangulacije obavezno je kao kontrolne tačke uključiti tačke geodetske mreže.

Proces terenske identifikacije u okviru klasične primene metode aerofotogrametrije snimanja izvođen je skiciranjem tj. crtanjem podataka budućeg katastarskog plana na uvećanom digitalnom ortofotou tokom terenske identifikacije. MapSoft 2012, softver za prikupljanje topoloških i opisnih podataka, koristiti se za crtanje skice tokom terenske identifikacije. Cilj je prikupiti sve geometrijske, tematske i topološke atribute za sve prostorne celine digitalnog katastarskog plana, uključujući dodatne podatke o nosiocima imovinskih prava tokom postupka identifikacije. Tokom procesa identifikacije na terenu, stručnjak koji vrši anketiranje identifikuje označene granice parcela i zgrada na terenu i digitalizuje ih koristeći digitalni ortofoto kao pozadinu. Izjava nosioca imovinskih prava se takođe uzima u obzir. Upoređivanje geometrija parcele sa njihovim ranije utvrđenim geometrijama se sprovodi kako bi se blagovremeno otklonile moguće razlike i nedoslednosti.

Nakon prethodno sprovedene faze, baza podataka sadrži približnu geometriju, ispravnu topologiju i sve potrebne tematske atribute za parcele i zgrade. Sledeći zadatak je definisati precizne koordinate tačaka koje su identifikovane na terenu. Dakle, za fotosignalizirane tačke pozicioniranje se po pravilu vrši metodom stereo kartiranja na digitalnoj fotogrametrijskoj radnoj stanici PhotoSoft. Za tačke koje nisu fotosignalisane pozicioniranje se vrši klasičnom geodetskom metodom snimanja, ako je tačka vidljiva iz geodetske mreže ili pomoću GNSS metode. Nakon određivanja tačnog položaja pomoću jedne od metoda pozicioniranja, podaci se šalju u centralnu bazu podataka. Imajući u vidu da je implementiran model podataka sa eksplicitnim topološkim vezama, automatski se prilagođavaju topološke veze između različitih prostornih celina kao što su granične tačke, ivice i poligoni, geometrije zavisnih pograničnih poligona i ivica parcela i zgrada.

Imajući u vidu da se replike baze podataka na tablet računarima sinhronizuju sa centralnom bazom podataka najmanje jednom dnevno, moguće je svakodnevno nadgledati nivo realizacije terenske identifikacije, kao i vršiti kontrolu izvršenog rada. Kontrola geometrijskih, tematskih i topoloških sadržaja baze podataka digitalnog katastarskog plana vrši se korišćenjem vizuelne verifikacije podataka i prostorno-tematskim upitima baze podataka.

Rezultat završetka projekta je jedinstvena baza podataka koja sadrži sve prikupljene podatke i registar dobro dokumentovanih postupaka i rezultata procesa implementacije projekta. Konačna baza podataka koja je uspostavljena kao rezultat prikupljanja podataka može se podeliti u dva ključna segmenta:

* Digitalna katastarski plan - prostorni deo baze podataka sa odgovarajućom zbirkom tematskih atributa i
 
* Podaci o svojini, podaci o nosiocima prava vlasništva i odnosi između ove dve zbirke podataka.

Najvažniji deo evidencije katastarskog premera bez sumnje je skup terenskih foto-skica. U predloženoj metodologiji, foto-skice treba tretirati kao jedan od načina vizuelizacije prikupljenih geometrijskih, topoloških i opisnih podataka, na način sličan korištenju konvencionalnih terenskih skica.